Seks: we doen het (bijna) allemaal.
Maar we weten nauwelijks hoe we erover moeten communiceren. Theatergezelschap Gehring & Ketelaars duikt samen met programmamaker Gian van Grunsven (Voorlichting voor Gevorderden) vol overgave in bestaande theorieën.
In SEXIETY word je honderd minuten lang opgenomen in een mini-maatschappij waar onderzocht wordt wat seksualiteit is én kan zijn. Een cross-over van theater en journalistiek , fictie en non-fictie.
De twee theatermakers, de journalist en een trompettist delen nieuwe inzichten, vallen over oude patronen, boksen met de heersende normen, schamen zich rot en bovenal: ze verlangen. Maar naar wat precies?
**** Theaterkrant
“Erg interessant is dat de maaksters verder kijken dan ons westerse perspectief op seksualiteit. Want wat wij doodnormaal vinden (in bikini rondlopen, of homoseksualiteit) is in veel delen van de wereld verboden, terwijl wat sommige stammen op verlaten eilanden uitspoken (seks in het openbaar) dan weer een groot taboe is bij ons. In een van de boeiendste passages wordt ook onze evoluerende blik op seksualiteit geduid: in het jager-verzamelaar-tijdperk was monogamie onnodig aangezien alle leden van de stam voor ieder kind zorgden, terwijl sinds de landbouwsamenleving iedereen op z’n eigen erf kroop (met de vrouw het liefst achter het haardvuur) en het christendom nadien onze seksuele drift nog verder dichtsnoerde door een monogame relatie als moreel hoogste hoeksteen van de samenleving te propageren. Door seksualiteit te verbinden met bredere maatschappelijk evoluties, overstijgt Sexiety vlotjes de rode-oortjesshow.
Aan het eind wordt het thema seksualiteit breder getrokken richting ‘verlangen’: hoe het seksuele verlangen brandend te houden in een relatie waarin de dagdagelijkse beslommeringen de overhand dreigen te nemen? Sexiety biedt geen sluitend antwoord, maar reikt wel nieuwe inzichten aan op een verfrissende én theatraal interessante manier. Even complexloos als de drie actrices over seks praten, balanceert deze voorstelling tussen toneel, hoorcollege en publieksexperiment.”
