In opdracht van het Van Gogh Museum heeft G&K samen met regisseur Marjolein Frijling en dramaturg Nienke Scholts een theatrale audiotour gemaakt bij de tentoonstelling over Pablo Picasso, met werk uit zijn beginperiode in Parijs. Ze raakten gefascineerd door een vrouw die af en toe staat afgebeeld op de schilderijen in die periode, Fernande Olivier.
De performance gaat als volgt: Een persoon wordt er in de tentoonstellingsruimte ‘uitgepikt’, krijgt een koptelefoon op en hoort de stem van Fernande die hem of haar persoonlijk aanspreekt. Na een tijdje blijkt ze ook fysiek in de ruimte aanwezig te zijn. Via een persoonlijke audiotour gidsen haar stem en gestalte je door de expositieruimte en via haar blik laat zij je naar Picasso kijken. Wat zij je toont gaat niet zozeer om de schilderijen an sich, maar verlegt je blik naar wat er buiten het doek gebeurde. Ze laat je zien hoe zij in relatie tot die beelden staat en schildert binnen de lijsten alleen voor jou zichtbare taferelen. Ze wil zichzelf in jouw gedachten onsterfelijk te maken. En dat lukt. Als ze je uiteindelijk op een bankje achterlaat, met een klein portretje van haar in je hand, is dat het enige tastbare bewijs van die ervaring. Nu ze is verdwenen begin je bijna te twijfelen of ze niet een product van je verbeelding is; zelfs terwijl ze voor je danste keek niemand op of om – zo intiem was de onzichtbare lijn die tussen jullie in ontstond. Eigenlijk maakt het niet uit: je hebt niet zomaar een paar schilderijen bekeken, je hebt haar gezien.
